ΟΡΧΟΜΕΝΟΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ

Έξω από τα τείχη της απόρθητης Τροίας και μέσα από την οργή του θρυλικού Αχιλλέα αναδύεται στη σφαίρα του μύθου ο αρχαίος, «πολύχρυσος» Ορχομενός.

“…του Ορχομενού τα πλούτη αν μου ’δινε και της Αιγύπτιας Θήβας που θησαυρούς κει πέρα αρίφνητους το κάθε σπίτι κρύβει…πάλε δε γίνεται ο Αγαμέμνονας τη γνώμη μου ν’ αλλάξει, αν τη βαριά ντροπή που μου γινε δε μου πλερώσει πρώτα…”(Ομήρου Ιλιάδα Ι, 380-387, μτφρ. Ν. Καζαντζάκη-Ι.Θ. Κακριδή) θα πει ο γενναίος πολεμιστής στον πολυμήχανο Οδυσσέα και θα αρνηθεί τα δώρα του βασιλιά των Μυκηνών μετά την αρπαγή της Βρισηίδας…

Ο Ορχομενός σφραγίζει από πολύ νωρίς τη θαυμαστή πορεία του στο χρόνο. Η φήμη και η ακτινοβολία του φτάνει ως τα πέρατα του κόσμου, ενώ οι πρωτοπόροι και αγέρωχοι Μινύες με τους οποίους συνδέει άρρηκτα το όνομά του, δημιουργούν μία από τις μεγαλύτερες ναυτικές δυνάμεις του αρχαίου κόσμου. Έχοντας τιθασεύσει τα νερά της λίμνης της Κωπαΐδας, με μοναδικό – τόσο στη σύλληψη όσο και στην εκτέλεση – τρόπο, επικράτησαν σε ολόκληρη τη Βοιωτία. Μύθοι, όπως αυτός του Φρίξου και της Έλλης ή της Αργοναυτικής εκστρατείας πλέχτηκαν γύρω από τις εκστρατείες τους στον Ελλήσποντο, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μ. Ασία.

Διασφαλίζοντας τη δύναμη και την υστεροφημία τους χτίζουν μνημεία, τρία από τα οποία καθοδηγούν ως σήμερα, στο διάβα του χρόνου, κάθε επισκέπτη.

Ο «Θησαυρός του Μινύα», το θέατρο των ελληνιστικών χρόνων και ο βυζαντινός ναός της Παναγίας Σκριπούς αφηγούνται καθημερινά το ένδοξο παρελθόν τους στους ανθρώπους που ζουν ανάμεσά τους αλλά και στους επισκέπτες που θα επιλέξουν να σταθούν, έστω και για μια στιγμή, μπροστά τους.