Οι εννέα Μούσες, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης, κατοικούσαν, σύμφωνα με το μύθο, σε μια ολάνθιστη πεδιάδα, πλημμυρισμένη από τις χορωδίες των πουλιών. Εκεί, κάτω από το βλέμμα του ευγενικού Ελικώνα, διοργανώνονταν, κάθε πέντε χρόνια, τα Μούσεια, γιορτές αφιερωμένες σε εκείνες που πρόσφεραν το χάρισμα της ποίησης στον Ησίοδο με ένα κλαδί δάφνης. Αγώνες κιθάρας, αυλού, σάλπιγγας, επικής και σατυρικής ποίησης, ραψωδίας, υποκριτικής και τραγωδίας έφερναν καλλιτέχνες από όλη την Ελλάδα, τον 3ο αιώνα π.Χ., ενώ οι τρίποδες, τα έπαθλα των νικητών, στέκονταν περήφανα στο ιερό της κοιλάδας, διαλαλώντας το όνομά τους. Αν και ο χρόνος, στο πέρασμά του, σκόρπισε τα ίχνη του ναϊσκου, του θεάτρου και της ιωνικής στοάς που όριζαν κάποτε τη δόξα και την τιμή, αναθηματικές στήλες, επιγραφές και θραύσματα αγαλμάτων μαρτυρούν ακόμα όσα ξετυλίχθηκαν στον πανέμορφο αυτό τόπο.
Ελληνικά 
English 
