ΑΡΧΑΙΑ ΑΝΘΗΔΟΝΑ

Η αρχαία Ανθηδόνα, σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία, πήρε το όνομά της είτε από τον Άνθα, γιο του Ποσειδώνα και της Αλκυόνης, είτε από μία νύμφη. Συμμετείχε στον Τρωικό πόλεμο και ο Όμηρος την αναφέρει ως «εσχατόωσαν», δηλαδή ως την πιο απομακρυσμένη Βοιωτική πόλη προς το βόρειο Ευβοϊκό κόλπο, ενώ το φημισμένο σκαρί της Αργοναυτικής εκστρατείας, η «Αργώ» λέγεται πως ξεκίνησε το ταξίδι από το ευρύχωρο λιμάνι της. Όπως μαρτυρούν τα μνημεία και τα ευρήματά της, η Ανθηδόνα ήταν μια πλούσια πόλη με ιερό των Καβείρων θεών και ναούς της Δήμητρας και της Περσεφόνης, καθώς και του Διονύσου, ενώ οι πηγές αναφέρουν πως διέθετε και μαντείο. Πηγή της ευημερίας της ήταν τα κοχύλια που παρήγαγαν την πολύτιμη πορφύρα, ένα χρώμα με το οποίο έβαφαν ενδύματα. Η Ανθηδόνα συνάντησε την παρακμή της, όταν, στους βυζαντινούς χρόνους, επιδρομές πειρατών ανάγκασαν τους κατοίκους της να μεταφερθούν στις υπώρειες του όρους Μεσσάπιο.